കേരളം 2025 നവംബർ ഒന്നിന് അതിദാരിദ്ര വിമുക്ത സംസ്ഥാനമായി പ്രഖ്യാപിക്കപ്പെടാൻ പോവുകയാണ്. ഇങ്ങനെ പ്രഖ്യാപിക്കപ്പെടുന്ന ആദ്യ ഇന്ത്യൻ സംസ്ഥാനമാണ് കേരളം. ഒരു ഫെഡറൽ ഭരണ സംവിധാനത്തിന്റെ എല്ലാ പരിമിതികൾക്കും ഉള്ളിൽ നിന്നുകൊണ്ട് കേരളം എങ്ങനെ ഈ അത്യപൂർവ ലക്ഷ്യം നേടി? പ്രാദേശിക തലത്തിലുള്ള ഇടപെടലുകളും, ഭരണകൂടത്തിന്റെ ദൃഢനിശ്ചയവും, സാമൂഹിക പങ്കാളിത്തവും, രാഷ്ട്രീയ ഇച്ഛാശക്തിയും ഈ വലിയ വിജയത്തിൽ വഹിച്ച പങ്ക് എന്താണ്? ഈ ചരിത്രപരമായ പ്രഖ്യാപനത്തിന്റെ പശ്ചാത്തലത്തിൽ, ഒരു മാതൃകാപരമായ ഭരണകൂടത്തിന് എങ്ങനെയാണ് ഏറ്റവും താഴെത്തട്ടിലുള്ള പൗരന്മാരുടെ ജീവിതത്തിൽ വരെ മാറ്റങ്ങൾ കൊണ്ടുവരാൻ സാധിക്കുക?
ദാരിദ്ര്യ നിർമ്മാർജ്ജനം എന്നത് കേവലം സാമ്പത്തിക വളർച്ചയുടെ കണക്കുകൾ മാത്രമല്ല, ഭരണകൂടത്തിന്റെ സാമൂഹിക പ്രതിബദ്ധതയുടെയും രാഷ്ട്രീയ ഇച്ഛാശക്തിയുടെയും അളവുകോലാണ്. ലോക ഭൂപടത്തിൽ, ഈ വിഷയത്തിൽ ശ്രദ്ധേയമായ രണ്ട് മാതൃകകളാണ് നമുക്ക് മുന്നിലുള്ളത്: ലോകശക്തിയായ ചൈനയും ഇന്ത്യയിലെ ഏറ്റവും വികസിതമായ സംസ്ഥാനങ്ങളിലൊന്നായ കേരളവും. രണ്ടിടത്തും കമ്യൂണിസ്റ്റ് ആശയങ്ങൾ സ്വാധീനിച്ച സർക്കാരുകളുടെ നേതൃത്വത്തിൽ, സാമ്പത്തിക വിതരണങ്ങൾക്കപ്പുറം ജനകീയ പങ്കാളിത്തത്തിനും സമഗ്രമായ ആസൂത്രണത്തിനും ഊന്നൽ നൽകിയുള്ള തന്ത്രങ്ങളാണ് നടപ്പിലാക്കിയത്.
1970-കൾ മുതൽ 850 ദശലക്ഷത്തിലധികം ആളുകളെ ദാരിദ്രത്തിൽനിന്ന് മോചിപ്പിച്ച് 2021-ഓടെ കേവല ദാരിദ്ര്യം ഇല്ലാതാക്കിയ ചൈനയുടെ മുന്നേറ്റം ചരിത്രപരമാണ്. അതേസമയം, 1973–74ലെ 59.79% ദാരിദ്ര്യ നിരക്ക് 2011–12-ഓടെ 7.05% ആയി കുറച്ച കേരളം, 2025 നവംബർ 1-ഓടെ അതിദാരിദ്ര്യം പൂർണ്ണമായി ഇല്ലാതാക്കാൻ ഒരുങ്ങുകയാണ്. നവലിബറൽ സമീപനങ്ങൾക്ക് ബദൽ തേടുന്ന ലോകത്തിന് മുന്നിൽ, സമത്വം, പങ്കാളിത്തം, സുസ്ഥിരത എന്നിവയ്ക്ക് പ്രാധാന്യം നൽകുന്ന ഈ രണ്ട് മാതൃകകളെയും നമുക്കൊന്ന് അടുത്തറിയാം.
1. കേരള മോഡൽ: അതിദാരിദ്ര്യ നിർമ്മാർജ്ജനത്തിന്റെ ശാസ്ത്രം
കേരളം എക്കാലവും ഉയർന്ന സാക്ഷരതയും ആരോഗ്യ സൂചികകളും കൊണ്ട് ശ്രദ്ധേയമാണ്. എന്നാൽ, ഈ പൊതുവായ സമൃദ്ധിക്കിടയിലും സമൂഹത്തിന്റെ അരികുകളിലേക്ക് പിന്തള്ളപ്പെട്ട്, അടിസ്ഥാന ആവശ്യങ്ങൾ പോലും നിഷേധിക്കപ്പെട്ട് അതിജീവനത്തിനായി പൊരുതുന്ന ഒരു വിഭാഗം ഇപ്പോഴുമുണ്ട്. ഈ യാഥാർത്ഥ്യത്തെ അഭിമുഖീകരിക്കാനാണ് അതിദാരിദ്ര്യ നിർമ്മാർജ്ജന പദ്ധതി (EPEP) എന്ന ദൗത്യത്തിന് കേരള സർക്കാർ രൂപം നൽകിയത്.
അഞ്ചു വർഷം കൊണ്ട് സംസ്ഥാനത്തെ അതിദാരിദ്ര്യം പൂർണ്ണമായി ഇല്ലാതാക്കുക എന്ന ലക്ഷ്യത്തോടെ ആരംഭിച്ച ഈ പദ്ധതിയുടെ ഏറ്റവും നിർണ്ണായകമായ ഘട്ടം, അതിദരിദ്രരെ ശാസ്ത്രീയമായും സാമൂഹികമായും എങ്ങനെ കണ്ടെത്തുന്നു എന്നുള്ളതാണ്.
അതിദാരിദ്ര്യം: നിർവചനവും ലക്ഷ്യവും
ദാരിദ്ര്യത്തിന്റെ ഏറ്റവും തീവ്രമായ അവസ്ഥയാണ് അതിദാരിദ്ര്യം. ഭക്ഷണത്തിനോ, സുരക്ഷിതമായ വാസസ്ഥലത്തിനോ, ചികിത്സയ്ക്കോ, സാമൂഹിക ക്ഷേമ സഹായങ്ങൾക്കോ വേണ്ടി മറ്റൊരാളെ ആശ്രയിക്കാതെ മുന്നോട്ട് പോകാൻ സാധിക്കാത്ത, ശാരീരികമോ മാനസികമോ ആയ കാരണങ്ങളാൽ അതിജീവന ശേഷി പൂർണ്ണമായും നഷ്ടപ്പെട്ട നിരാലംബരുടെ കൂട്ടമാണിത്. ഇവരെ കണ്ടെത്തി, അവർക്ക് വേണ്ടി മാത്രമായി വ്യക്തിഗത മൈക്രോ പ്ലാനുകൾ (Micro Plans) തയ്യാറാക്കി, ഓരോ കുടുംബത്തെയും അതിദാരിദ്ര്യാവസ്ഥയിൽ നിന്ന് പുറത്തുകൊണ്ടുവരിക എന്നതാണ് EPEP-യുടെ കാതലായ ലക്ഷ്യം.
ലക്ഷ്യനിർണ്ണയത്തിലെ സമീപനപരമായ മാറ്റം
ദാരിദ്ര്യം എന്നത് കേവലമൊരു ഒരു ഏകമാന പ്രശ്നമല്ല, മറിച്ച് വിവിധ തലങ്ങളിൽ മനുഷ്യൻ അനുഭവിക്കുന്ന ബുദ്ധിമുട്ടുകളുടെ ആകെത്തുകയാണ്. ഈ തിരിച്ചറിവാണ് അതിദരിദ്ര നിർമ്മാർജ്ജന പദ്ധതിയുടെ കാതൽ.
i. ബഹുമുഖ ദാരിദ്ര്യ സമീപനം (Multidimensional Poverty Approach)
പഴയകാലത്ത് ദാരിദ്ര്യം അളന്നിരുന്നത് വരുമാനം അല്ലെങ്കിൽ കലോറി ഉപഭോഗം പോലുള്ള ഒറ്റ മാനദണ്ഡങ്ങൾ ഉപയോഗിച്ചാണ്. എന്നാൽ, പ്രശസ്ത സാമ്പത്തിക ശാസ്ത്രജ്ഞനായ അമർത്യ സെൻ മുന്നോട്ട് വെച്ച 'ശേഷി സമീപനം' (Capability Approach) അനുസരിച്ച്, വിദ്യാഭ്യാസം, ആരോഗ്യം, സുരക്ഷിതമായ വാസസ്ഥലം തുടങ്ങിയ അടിസ്ഥാന 'ആവശ്യങ്ങൾ' നിഷേധിക്കപ്പെടുന്നതും ദാരിദ്ര്യമാണ്.
കേരളത്തിന്റെ സാഹചര്യത്തിൽ, പൊതുവിതരണ സമ്പ്രദായം (PDS) പോലുള്ള ശക്തമായ സാമൂഹിക സുരക്ഷാ സംവിധാനങ്ങൾ നിലവിലുണ്ട്. അതുകൊണ്ട്, വരുമാനം തീരെയില്ലാത്ത ഒരാൾക്ക് പോലും പട്ടിണി മാറ്റാൻ ആവശ്യമായ ഭക്ഷണം ലഭിച്ചേക്കാം. എന്നാൽ, വരുമാനമില്ലായ്മ, ഗുരുതരമായ രോഗങ്ങൾ, താമസിക്കാൻ ഇടമില്ലായ്മ തുടങ്ങിയ ബുദ്ധിമുട്ടുകൾ ഒരുമിച്ച് വരുമ്പോൾ അത് മനുഷ്യരുടെ അതിജീവനത്തെ തന്നെ അപകടത്തിലാക്കും. ഈ ബഹുമുഖ ക്ലേശങ്ങളെ കൃത്യമായി വേർതിരിച്ചറിയാനാണ് നാല് മാനദണ്ഡങ്ങൾ ഉപയോഗിക്കുന്നത്:
ആഹാരം (Food): ഭക്ഷണം ലഭ്യമല്ലാതിരിക്കുക എന്നതിലുപരി, അത് പാചകം ചെയ്യാനും കഴിക്കാനുമുള്ള ശാരീരിക ശേഷി നഷ്ടപ്പെട്ട അവസ്ഥ.
വാസസ്ഥലം (Habitat/Housing): സുരക്ഷിതത്വവും അന്തസ്സും നൽകുന്ന വാസസ്ഥലം പോലുമില്ലാത്ത, അലഞ്ഞുതിരിയുന്ന അവസ്ഥ.
ആരോഗ്യം (Health): ദീർഘകാല രോഗങ്ങൾ കാരണം കിടപ്പ് രോഗിയായിരിക്കുകയോ, പരിചരിക്കാൻ മറ്റൊരാൾ ജോലി ഉപേക്ഷിക്കേണ്ടി വരികയോ ചെയ്യുന്ന അവസ്ഥ.
വരുമാനം (Income): തൊഴിൽ ശേഷിയുള്ളവർ ആരും കുടുംബത്തിൽ ഇല്ലാതിരിക്കുക, 70 വയസ്സിന് മുകളിൽ പ്രായമുള്ളവർ മാത്രമുള്ള, വരുമാനം ഇല്ലാത്ത കുടുംബം.
കേരളത്തിന്റെ തനത് വെല്ലുവിളികളായ ഒറ്റപ്പെടൽ (Social Exclusion), രോഗാതുരത എന്നിവ പരിഗണിക്കാൻ ഈ നാല് മാനദണ്ഡങ്ങൾ സഹായിച്ചു. ഉദാഹരണത്തിന്, വാർദ്ധക്യ സഹായ പെൻഷൻ ലഭിക്കുന്ന, എന്നാൽ കിടപ്പ് രോഗിയായ, മറ്റൊരാളെ പരിചരിക്കാൻ ജോലി ഉപേക്ഷിക്കേണ്ടി വന്ന കുടുംബം പോലുള്ള 'അദൃശ്യരായ' (Invisible) അതിദരിദ്രരെ കണ്ടെത്താൻ ഈ സമഗ്ര സമീപനം അനിവാര്യമായിരുന്നു.
ii. ക്ലേശ ഘടകങ്ങളും വർഗ്ഗീകരണവും
അതിദാരിദ്ര്യത്തിന്റെ തീവ്രതയെ അളക്കുന്നതിനായി ക്ലേശ ഘടകങ്ങളെ രണ്ടായി തിരിച്ചിരിക്കുന്നു:
● അതിതീവ്ര ക്ലേശ ഘടകങ്ങൾ (Red Code)
● തീവ്ര ക്ലേശ ഘടകങ്ങൾ (Orange Code)
ഒരു കുടുംബത്തെ അതിദരിദ്രരായി കണക്കാക്കണമെങ്കിൽ, അവർക്ക് ഒരൊറ്റ അതിതീവ്ര ക്ലേശ ഘടകമോ (Red Code), അല്ലെങ്കിൽ രണ്ട് തീവ്ര ക്ലേശ ഘടകങ്ങളോ (Orange Code) ബാധകമായിരിക്കണം. ഈ ദ്വിമുഖ വർഗ്ഗീകരണം, ഏറ്റവും അടിയന്തരമായ ശ്രദ്ധ ആവശ്യമുള്ളവരെ മാത്രം വേർതിരിച്ചെടുക്കാൻ സഹായിച്ചു.
ഈ മാനദണ്ഡങ്ങൾ ഒരു വിദഗ്ദ്ധ സമിതിയുടെ ഏകപക്ഷീയമായ തീരുമാനങ്ങളായിരുന്നില്ല. തദ്ദേശ സ്വയംഭരണ സ്ഥാപനങ്ങളെ (LSGs) മുഖ്യ പങ്ക് ഏൽപ്പിച്ചു. വാർഡ് തലത്തിൽ ഫോക്കസ് ഗ്രൂപ്പ് ചർച്ചകൾ (FGDs) നടത്തി. അയൽക്കൂട്ടങ്ങൾ, സാമൂഹിക പ്രവർത്തകർ, ആശാ പ്രവർത്തകർ, തദ്ദേശ സ്ഥാപന പ്രതിനിധികൾ എന്നിവരുടെ കൂട്ടായ അറിവിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിലാണ് ആദ്യ ഘട്ടത്തിൽ ആളുകളെ കണ്ടെത്തിയത്. കേരള ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഓഫ് ലോക്കൽ അഡ്മിനിസ്ട്രേഷൻ (KILA) പോലുള്ള സ്ഥാപനങ്ങൾ പരിശീലനങ്ങളും കൈപ്പുസ്തകങ്ങളും നൽകി. തുടക്കത്തിൽ രൂപീകരിച്ച സൂചകങ്ങളെ അടിസ്ഥാനമാക്കി വിവിധ പ്രദേശങ്ങളിൽ പൈലറ്റ് പഠനങ്ങൾ നടത്തുകയും, അതിലൂടെ കണ്ടെത്തിയ പോരായ്മകളും അബദ്ധധാരണകളും തിരുത്തുകയും ചെയ്തു. ഈ ആവർത്തന പ്രക്രിയയിലൂടെയാണ് (Iterative Process) അതിതീവ്ര ക്ലേശ ഘടകങ്ങളെ കൃത്യമായി വേർതിരിച്ച്, ഏറ്റവും അർഹരായവരെ മാത്രം കണ്ടെത്താൻ സാധിക്കുന്ന അന്തിമ മാനദണ്ഡങ്ങൾ രൂപീകരിച്ചത്. സാമൂഹിക ഓഡിറ്റിംഗിനും പങ്കാളിത്തപരമായ നിരീക്ഷണത്തിനും പ്രാധാന്യം നൽകുന്നതായിരുന്നു കേരളത്തിന്റെ ഈ രീതിശാസ്ത്രം. ഇങ്ങനെ കണ്ടെത്തുന്ന ഓരോ അതിദരിദ്ര കുടുംബത്തെക്കുറിച്ചും വിശദമായ ഡാറ്റാ ശേഖരണം നടത്തി, അതുകൊണ്ടുതന്നെ അവരെ അതിദാരിദ്ര്യാവസ്ഥയിൽ നിന്ന് മോചിപ്പിക്കുന്നതിനുള്ള സൂക്ഷ്മതല പദ്ധതികൾ (Micro Plans) കൃത്യമായി തയ്യാറാക്കുവാൻ സാധിച്ചു.
ചുരുക്കത്തിൽ, കേരളത്തിലെ അതിദാരിദ്ര്യ നിർമ്മാർജ്ജന പദ്ധതി, കേവലം വരുമാനം അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള അളവെടുപ്പുകൾക്കപ്പുറം, ജീവിതത്തിന്റെ നാല് പ്രധാന മേഖലകളിലെ അതിജീവന ശേഷിയില്ലായ്മയെ മാനദണ്ഡമാക്കുകയും, ഈ മാനദണ്ഡങ്ങളെ സാമൂഹിക പങ്കാളിത്തത്തിലൂടെ സാധൂകരിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ഒരു വിപുലമായ ജനകീയ ദൗത്യമായാണ് നിറവേറ്റപ്പെട്ടത്.
പിന്തുണയ്ക്കുന്ന പരിപാടികളും പുരോഗതിയും
● കുടുംബശ്രീ (1998): 4.5 ദശലക്ഷത്തിലധികം അംഗങ്ങളുള്ള, സ്ത്രീകളുടെ നേതൃത്വത്തിലുള്ള ഈ ശൃംഖല, മൈക്രോഫിനാൻസ്, സംരംഭകത്വം, പ്രാദേശിക ഭരണം എന്നിവയിലൂടെ സ്ത്രീ ശാക്തീകരണം ഉറപ്പാക്കി.
● നവ കേരള മിഷൻ: ആർദ്രം (ആരോഗ്യ സംരക്ഷണം), ഹരിത കേരളം (സുസ്ഥിരത), KFON (ഡിജിറ്റൽ ഉൾപ്പെടുത്തൽ) തുടങ്ങിയ ഉപ-സംരംഭങ്ങൾ അടിസ്ഥാന സൗകര്യ വികസനം ഉറപ്പാക്കി.
● സാമൂഹിക സുരക്ഷ: അഗതി രഹിത കേരളം പോലുള്ള പെൻഷൻ പദ്ധതികളും ചരിത്രപരമായ കാർഷിക പരിഷ്കാരങ്ങളും സാമൂഹിക നീതിയുടെ അടിത്തറ നൽകി.
ഇതുവരെ, 64,006 കുടുംബങ്ങൾക്കാണ് സഹായം ഉറപ്പാക്കിയത്. കോട്ടയം പോലുള്ള ജില്ലകൾ അതിദാരിദ്ര്യരഹിതമായി പ്രഖ്യാപിക്കപ്പെട്ടു. ധർമ്മടം ആദ്യത്തെ അതിദാരിദ്ര്യരഹിത നിയോജകമണ്ഡലമായി. ആരോഗ്യ പിന്തുണ, ഭക്ഷ്യ അരക്ഷിതാവസ്ഥ പരിഹാരം എന്നിവയിൽ ശ്രദ്ധേയമായ നേട്ടങ്ങൾ കൈവരിച്ചു. ഈ സമഗ്രമായ സമീപനത്തിലൂടെയാണ്, ഒരു സമൂഹത്തിന്റെയും ശ്രദ്ധയിൽപ്പെടാതെ പോകുമായിരുന്ന നിരാലംബരായ ഒരു വിഭാഗം ജനങ്ങളെ മുഖ്യധാരയിലേക്ക് കൈപിടിച്ചുയർത്താൻ കേരളത്തിന് കഴിഞ്ഞത്.
2. ചൈനീസ് മോഡൽ: വികസനത്തിന്റെ അതിവേഗ പാത
ദാരിദ്ര്യ നിർമ്മാർജ്ജനത്തിൽ ലോകത്ത് രാജ്യമെന്ന നിലയിൽ ഏറ്റവും വലിയ മുന്നേറ്റം കൈവരിച്ചത് ചൈനയാണ്. ആഗോള ദാരിദ്ര്യ ലഘൂകരണത്തിന്റെ 75% സംഭാവനയും ചൈനയുടെതാണ്. 2021-ൽ കേവല ദാരിദ്ര്യത്തിനെതിരായ സമ്പൂർണ്ണ വിജയം പ്രഖ്യാപിച്ചതോടെ, ഐക്യരാഷ്ട്രസഭയുടെ അജണ്ടയായ മിഷൻ 2030 ലെ ലക്ഷ്യം അവർ ഏതാണ്ട് ഒരു പതിറ്റാണ്ട് മുമ്പ് പൂർത്തിയാക്കി.
കേവല ദാരിദ്ര്യം ഇല്ലാതായതോടെ, ചൈന ഇപ്പോൾ ആപേക്ഷിക ദാരിദ്ര്യം പരിഹരിക്കുന്നതിലും, ദാരിദ്ര്യത്തിലേക്ക് മടങ്ങിപ്പോകുന്നത് തടയുന്നതിലും ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നു. 2021 മുതൽ 2025 വരെയുള്ള കാലയളവ് ദാരിദ്ര്യ നിർമ്മാർജ്ജനത്തിൽ നിന്ന് ഗ്രാമീണ പുനരുജ്ജീവനത്തിലേക്ക് വിഭവങ്ങൾ മാറ്റുന്ന ഒരു പരിവർത്തന ഘട്ടമാണ്.
പ്രധാന തന്ത്രങ്ങളും ചരിത്രപരമായ ശ്രമങ്ങളും
● സാമ്പത്തിക പരിഷ്കാരങ്ങളും വളർച്ചാ ഘടകങ്ങളും: 1978-ൽ ആരംഭിച്ച കാർഷിക പരിഷ്കാരങ്ങൾ തൊഴിലാളികളുടെ ഉൽപ്പാദനക്ഷമത വർദ്ധിപ്പിച്ചു. അതിവേഗ വ്യാവസായികവൽക്കരണം വഴി ഗ്രാമീണ തൊഴിലാളികളെ ഉയർന്ന വേതനമുള്ള നിർമ്മാണ, സേവന മേഖലകളിലേക്ക് മാറ്റി. 1992ൽ 22% ആയിരുന്ന സെക്കൻഡറി മേഖലയുടെ ജിഡിപി വിഹിതം 2023ഓടെ 38% ആയി വളർന്നു. നഗരവൽക്കരണം (1980ൽ 200 ദശലക്ഷത്തിൽ നിന്ന് 2023ൽ 933 ദശലക്ഷം) ഇതിന് ആക്കം കൂട്ടി.
● 1986-ൽ 391 ദരിദ്ര ജില്ലകളെ പിന്തുണയ്ക്കുന്നതിനായി ദേശീയ പദ്ധതി ആരംഭിച്ചു. 80 ദശലക്ഷം ആളുകളെ ലക്ഷ്യമിട്ടുള്ള 8-7 പ്ലാൻ (1994-2000) നിലവിൽ വന്നു. 2013 മുതൽ നടപ്പിലാക്കിയ ലക്ഷ്യമിട്ടുള്ള ദാരിദ്ര്യ ലഘൂകരണം (Targeted Poverty Alleviation - TPA) വഴി വ്യക്തികളെ കൃത്യമായി തിരിച്ചറിയുന്നതിനും അവരുടെ ആവശ്യങ്ങൾക്കനുസരിച്ച് സഹായം നൽകുന്നതിനും ഊന്നൽ നൽകി. ഇതിനായി 3 ദശലക്ഷം കമ്യൂണിസ്റ്റ് പാർട്ടി കേഡർമാരെ ഗ്രാമങ്ങളിലേക്ക് വിന്യസിച്ചു.
● സാമ്പത്തിക വളർച്ച കൂടാതെ, സബ്‌സിഡികൾ, അടിസ്ഥാന സൗകര്യ നിക്ഷേപങ്ങൾ, ആരോഗ്യ-വിദ്യാഭ്യാസ പ്രവേശനം മെച്ചപ്പെടുത്തുന്ന സാമൂഹിക സുരക്ഷാ പരിഷ്കാരങ്ങൾ എന്നിവ ചൈന സംയോജിപ്പിച്ചു. ഇത് ജനങ്ങളെ കേന്ദ്രീകരിച്ചുള്ള വികസനത്തിന് ഊന്നൽ നൽകി. ചൈനയുടെ "മൂന്ന് ഉറപ്പുകൾ" (പാർപ്പിടം, ആരോഗ്യ സംരക്ഷണം, വിദ്യാഭ്യാസം), "രണ്ട് ഉറപ്പുകൾ" (ഭക്ഷണം, വസ്ത്രം) എന്നിവ ഈ സമഗ്ര സമീപനത്തിന്റെ ഭാഗമാണ്.
നിലവിലുള്ള ശ്രമങ്ങൾ: പൊതുവായ സമൃദ്ധി
കേവല ദാരിദ്ര്യം ഇല്ലാതായതോടെ, ചൈന ഇപ്പോൾ ആപേക്ഷിക ദാരിദ്ര്യം പരിഹരിക്കുന്നതിലും, ദാരിദ്ര്യത്തിലേക്ക് മടങ്ങിപ്പോകുന്നത് തടയുന്നതിലും ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നു. 2021 മുതൽ 2025 വരെയുള്ള കാലയളവ് ദാരിദ്ര്യ നിർമ്മാർജ്ജനത്തിൽ നിന്ന് ഗ്രാമീണ പുനരുജ്ജീവനത്തിലേക്ക് വിഭവങ്ങൾ മാറ്റുന്ന ഒരു പരിവർത്തന ഘട്ടമാണ്. 2035ഓടെ പൊതുവായ സമൃദ്ധി (Common Prosperity) കൈവരിക്കുക എന്ന വിശാലമായ ലക്ഷ്യമാണ് ചൈന മുന്നോട്ട് വെക്കുന്നത്.
3. താരതമ്യം: സമാനതകളും വ്യത്യാസങ്ങളും
ഇരു മാതൃകകളും സോഷ്യലിസ്റ്റ് ആശയങ്ങളിൽ അധിഷ്ഠിതമാണെങ്കിലും, അവയുടെ പ്രയോഗരീതികൾ വിഭിന്നമാണ്.
സമാനതകൾ: ജനങ്ങളെ കേന്ദ്രീകരിച്ചുള്ള ആസൂത്രണം
1. ഡാറ്റാ അധിഷ്ഠിത ലക്ഷ്യനിർണ്ണയം: ചൈനയുടെ ദേശീയ സർവേയും കേരളത്തിന്റെ EPEPയിലെ ബഹുമുഖ സൂചകങ്ങളും (ഭക്ഷണം, ആരോഗ്യം, വരുമാനം, വാസസ്ഥലം) കൃത്യമായ ഡാറ്റാ ശേഖരണത്തെയും പരിശോധനയെയും ആശ്രയിക്കുന്നു.
2. വ്യക്തിഗത മൈക്രോ പ്ലാനുകൾ: ചൈനയുടെ "മൂന്ന് ഉറപ്പുകളും, രണ്ട് ഉറപ്പുകളും" കേരളത്തിന്റെ ദുരിതാശ്വാസം-ഹ്രസ്വകാല-ദീർഘകാല സഹായങ്ങളുടെ ത്രിതല മാതൃകയും വ്യക്തിഗത ആവശ്യങ്ങൾക്കനുസരിച്ച് സഹായം നൽകുന്നു.
3. പ്രാദേശിക പങ്കാളിത്തം: ചൈന കമ്യൂണിസ്റ്റ് പാർട്ടി കേഡർമാരെ വിന്യസിച്ചപ്പോൾ, കേരളം തദ്ദേശ സ്വയംഭരണ സ്ഥാപനങ്ങളെയും കുടുംബശ്രീയെയും ഉപയോഗിച്ച് പങ്കാളിത്തപരമായ നിർവ്വഹണം ഉറപ്പാക്കി.
4. സമഗ്രമായ സമീപനം: ഭൂപരിഷ്കരണങ്ങൾ, പൊതുജനാരോഗ്യ/വിദ്യാഭ്യാസ നിക്ഷേപങ്ങൾ, സുസ്ഥിരത (ചൈനയുടെ പാരിസ്ഥിതിക നഷ്ടപരിഹാരം, കേരളത്തിന്റെ ഹരിത കേരളം മിഷൻ) എന്നിവയ്ക്ക് രണ്ടിടത്തും തുല്യ പ്രാധാന്യം നൽകുന്നു.
5. സ്ത്രീ ശാക്തീകരണം: കുടുംബശ്രീ വഴി കേരളവും, ഉന്നത വിദ്യാഭ്യാസം വഴി ചൈനയും സ്ത്രീ ശാക്തീകരണത്തിന് ഊന്നൽ നൽകി. ഇപ്പോൾ വിജ്ഞാനകേരളത്തിലൂടെ കേരളം സ്ത്രീശാക്തീകരണവും. സമൂഹത്തിന്റെ സാമ്പത്തിക വളർച്ചയും ഉറപ്പാക്കുവാൻ ശ്രമിക്കുന്നത് കേരളം വികസനത്തിന്റെ അടുത്ത പടിയായി കാണാവുന്നതാണ്.
വ്യത്യാസങ്ങൾ: ഭരണവും സാമ്പത്തിക ഘടനയും
4. വെല്ലുവിളികളും പാഠങ്ങളും
ഇരു മാതൃകകളും ദാരിദ്ര്യം ഇല്ലാതാക്കിയ ശേഷം അടുത്ത ഘട്ടം എന്തായിരിക്കണം എന്ന വെല്ലുവിളി നേരിടുന്നു.
● ചൈന: നഗര-ഗ്രാമ വരുമാന അന്തരം (3.3:1 എന്ന അനുപാതം) ഒരു പ്രധാന പ്രശ്നമായി തുടരുന്നു. "പൊതുവായ സമൃദ്ധി" എന്ന ലക്ഷ്യത്തിലൂടെ ഈ വിടവ് നികത്താനാണ് ശ്രമിക്കുന്നത്.
● കേരളം: ആരോഗ്യ പ്രതിസന്ധി പോലുള്ള ബാഹ്യ പ്രശ്നങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കുന്ന ദുർബലത, വർദ്ധിച്ചു വരുന്ന ജീവിതച്ചെലവ്, തൊഴിലില്ലായ്‌മ എന്നിവയെ അഭിമുഖീകരിക്കുന്നു. അതിനാൽ, തുടർച്ചയായ നിരീക്ഷണവും കൃത്യമായ ആസൂത്രണത്തോടുകൂടിയ ഇടപെടലുകളും ആവശ്യമാണ്.
ചൈനയുടെ മാതൃക വേഗത്തിലുള്ളതും ദേശീയവുമായ വളർച്ചയുടെ ശക്തി കാണിക്കുമ്പോൾ, കേരളത്തിന്റേത് ജനാധിപത്യപരമായ വികേന്ദ്രീകരണവും സാമൂഹിക പ്രസ്ഥാനങ്ങളുടെ പങ്കാളിത്തവും സമന്വയിപ്പിച്ച്, ദാരിദ്ര്യത്തിന്റെ ഏറ്റവും ദുർബലമായ രൂപങ്ങളെ എങ്ങനെ ഇല്ലാതാക്കാം എന്നതിന് ഒരു മാതൃക നൽകുന്നു. സാമ്പത്തിക വളർച്ചയിലൂടെ മാത്രമല്ല, സമത്വം കേന്ദ്രീകരിച്ചുള്ള നയങ്ങളിലൂടെയും ദാരിദ്ര്യം ഇല്ലാതാക്കാം എന്ന സുപ്രധാന പാഠമാണ് ഈ രണ്ട് മോഡലുകളും ലോകത്തിന് നൽകുന്നത്.
